نتایجی که تیم تحقیقاتی بیمارستان دانشگاه کپلر واقع در شهر لینز (اتریش شمالی) نتایجی در روش کاشت حلزون برای ناشنوایی یک طرفه به دست آورده است که نشان داد که این روش برای بزرگسالان و کودکان به طور یکسان عمل کرده و نتایج امیدوار کننده ای را نیز داشته است
از سال 2009 میلادی، 25 فوریه روز جهانی کاشت حلزون گوش نام گذاری شده است. 10 سال بعد و در چنین روزی [1]Bahran کوچولو کاشت حلزون دریافت کرد. سریعا بعد از بدنیا آمدنش غربالگری شنوایی نوزادان تازه متولد شده نیز اجرایی شد. این موضوع، یک تست غربالگری استاندارد در اتریش است. Sabrina Ackerl، شنوایی شناس در بیمارستان دانشگاه کپلر در بخش "گوش و حلق و بینی" در نقل قولی بیان کرد که: "نتایج به دست آمده در مورد یکی از گوش های یک نوزاد، خارج از بازه مطلوب بوده است". "پسر کوچک، کل مراحل تشخیصی را تا زمان رسیدن به تشخیص نهایی طی کرد." ناشنوایی یک طرفه در یک گوش، شنوایی طبیعی در گوش دیگر!
متخصصان کلینیک گوش و حلق و بینی برای درمان نوزاد، کاشت حلزون را برای گوش ناشنوای وی توصیه کردند. Sabine Ackerl در ادامه توضیح می دهد: "در مکان‌های ساکت، ناشنوایی یک طرفه مشکل خیلی بزرگی نیست". "اما وقتی سر و صدا زیاد شود دیگر این مسئله مهم خواهد شد. این دردسر از دوران مهدکودک شروع شده و در دوران مدرسه مشکل بزرگتر نیز می‌شود." یک دهه پیش، پژوهش‌های انجام شده در ایالات متحده پیشتر نشان داده بود که بیش از یک سوم کودکان مبتلا به کم شنوایی یک طرفه باید حداقل یک سال را در مدرسه تجدید دوره شوند - این امر به طور قابل توجهی بیشتر از کودکان با شنوایی طبیعی است. بیش از نیمی از این افراد نیز، چندین سال به معلم خصوصی نیاز پیدا خواهند کرد. همچنین تأخیر در تکلم و رشد اجتماعی-عاطفی نیز در این افراد متداول است. متخصصان در کشور ترکیه زادگاه Bahran نیز روش کاشت حلزون را توصیه کردند. بنابراین خانواده همین مسیر را انتخاب و پسر کوچک آنها عمل کاشت حلزون را تجربه کرد.
اتریش: کشوری پیشگام
اتریش اولین کشوری بود که برنامه جهانی غربالگری شنوایی نوزادان (NHS) را ارائه کرد. این کار اولین بار در سال 1995 انجام شد. از این دوران ارزیابی شنوایی برای کودکان نوپا اجباری شد.
در سال 2017، انجمن شنوایی اتریش دستورالعملهای مربوط به غربالگری و آزمایش شنوایی نوزادان را به روزرسانی کرد. از آن زمان به بعد غربالگری هر دو گوش و افزایش آگاهی بخشی به والدین در مورد رشد شنوایی و گفتاری کودک در دستورکار قرار گرفت. "ما تلاش می‌کنیم تا کم شنوایی یک طرفه را با سمعک کنترل کنیم تا از آسیب به رشد آنها جلوگیری شود." اگر کاهش شنوایی به مقدار 70 دسی بل یا بیشتر باشد، کاشت حلزون گوش توصیه می‌شود.
شبکه امنیتی برای افراد کم شنوا
بیمارستان اتریش شمالی به نقش خود به عنوان یک پیشگام در معرفی برنامه غربالگری شنوایی نوزادان افتخار میکند. امروزه یک روال معمول و استاندارد به خانواده‌ها این اطمینان را می‌دهد که از آنها ها به خوبی مراقبت می‌شود. اولین غربالگری نیز در بخش زنان و زایمان یا برای کودکان با مشکلات جسمی در بخش مراقبت های ویژه نوزادان انجام می‌شود. والدین باید غربالگری را بدون کم و کاست انجام دهند. Sabrina Ackerl توضیح می‌دهد: "ما از خانواده ها در مورد سابقه پزشکی آنها سوال می‌کنیم؛ به عنوان مثال اگر کم شنوایی در خانواده سابقه داشته باشد، ما می‌توانیم شرایط را به طور دقیق برای والدین توضیح دهیم."
اگر نتیجه آزمایش خارج از محدوده مناسب باشد، قرار ملاقات دیگری برای غربالگری‌های تکمیلی تعیین می‌شود. غربالگری تکمیلی، تشخیص و پیگیری بهتری را تضمین میکند. "در بسیاری از بیمارستان‌های اتریش خدمات بهداشت ملی به عنوان بخشی از استاندارد مراقبتی، از هر دو گوش تست سلامت میگیرد." البته این تست در همه بیمارستان‌ها و مناطق انجام نمی‌شود. "اگر كودكی در گذشته از ناشنوایی یك طرفه رنج می‌برده است، چون تکلمش در حال پیشرفت بوده، کاری برای او انجام نمیشده است.
"ما خیلی از اوقات بزرگسالان بین 30 تا 40 سال را می‌بینیم که از بدو تولد از یک گوش ناشنوا شده اند و دوست دارند اکنون در مورد آن کاری انجام شود و گوش خود را درمان کنند." آنها نگرانند که ممکن است روزی گوش دومشان نیز دچار مشکل شود. اما برای آنها کاشت حلزون گوش خیلی دیر است. به همین دلیل است که من کاشت زودهنگام را برای کودک توصیه می‌کنم تا اطمینان حاصل شود که او در 40 یا 50 سال دیگرهمچنان خوب خواهد شنید.
عواقب کم‌شنوایی یک طرفه
Ackerl در ادامه می‌گوید: "من در حال حاضر دو كودك را ویزیت می‌کنم كه كم شنوایی یك طرفه در آنها در سنین دو و چهار سالگی تشخیص داده شده است. والدین آنها پس از حضور در محیط پر سر و صدای مهد کودک، این موضوع را فهمیدند". تجربه نشان داده است که مداخله زود هنگام در ناشنوایی یک طرفه از اهمیت زیادی برخوردار است. گاهی اوقات کاشت به دلایل مختلف به تعویق می‌افتد، به ویژه در کشورهایی که برنامه جامع غربالگری شنوایی نوزادان را ارائه نمی‌دهند. مشکلات شنوایی اغلب در سنین مدرسه کشف می‌شود. "امروزه، معلمان مهد کودک واکنش‌ها و رفتار کودکان را با دقت بیشتری مشاهده می‌کنند. به همین دلیل است که مشکلات شنوایی اغلب قبل از شروع مدرسه توسط کودکان بروز داده می‌شود."
افرادی که با دو گوش می‌شنوند می‌توانند اطلاعات مربوطه به محیط پر سر و صدا را درک و استنتاج کنند. آنها همچنین می‌توانند جهت صدا را تشخیص دهند. مغز برای این شناخت، به اطلاعات صوتی از هر دو گوش نیاز دارد. افرادی که از یک گوش کم شنوایی دارند یا اصلا شنوایی ندارند، اطلاعات صوتی را در گوش ناشنوا درک نخواهند کرد. این مشکلات ممکن است در تجمعات بزرگ که بسیاری از افراد صحبت می‌کنند، یا مثلا زمانی که فرد متکلم در طرف گوش ناشنوا نشسته باشد رخ دهد و برای فرد آزاردهنده شود.
گوش شنوا، پیشرو است.
دستگاه‌های مختلفی برای درمان کم‌شنوایی یک طرفه در دسترس است. سمعک های CROS یا کاشت شنوایی مانند روش Bonebridge صدای منتقل شده به گوش ناشنوا را می‌گیرند و آن را به سمت گوش شنوا منتقل میکند. این به شنیدن صداهایی که از سمت گوش ناشنوا وارد می‌شوند کمک میکند. عملکرد کامل دو طرفه برای افرادی که ناشنوایی یک طرفه دارند تنها با کاشت حلزون به دست می‌آید.
خانم Ackerl می‌داند که چالش‌های توانبخشی شنیداری ممکن است برای کاربران کاشت حلزون با ناشنوایی یک طرفه ایجاد کند: "گوش شنوا به طور طبیعی می‌خواهد گوش پیشرو باقی بماند. در دوره توانبخشی ما گوش شنوا را ماسک می‌کنیم یا آن را با استفاده از تکنولوژی دور می‌زنیم؛ با برنامه‌ها ، کتاب‌های صوتی و غیره " سیگنال از طریق telecoil مستقیماً به پردازنده صوتی کاشت حلزون ارسال می‌شود.
كودكان كوچك ماسک کردن یا همان پوشاندن گوش را قبول نمی‌كنند، اما: "آنها عاشق بازی با تبلت یا تلفن هوشمند هستند" - یک پیش نیاز خوب برای آموزش شنوایی به کودکان کوچک، به ویژه برای کودکان با ناشنوایی یک طرفه است. از کودکان خواسته می‌شود به داستانی درباره حیوانات گوش دهند و حیوانی را که صدای آن را می‌شنوند پیدا کنند.
در بخشهایی از اتریش، رشد گفتاری نیز قبل از شروع مدرسه ارزیابی می‌شود.
چه کسی مرا صدا میکند؟
"آموزش شنوایی به کاربران کاشت حلزونی (CI) با ناشنوایی یک طرفه نیاز به صبر دارد: رشد شنوایی در این افراد معمولاً کمی بیشتر از بیمارانی که از هر دو گوش ناشنوا هستند نیاز به زمان دارد. افراد ناشنوا یک طرفه سیگنال‌های صوتی را سریع می‌شنوند، اما در گوش دادن به صداها در محیط‌های شلوغ و پر سر و صدا مشکل دارند." خانم Ackerl ادامه می‌دهد: "ما باید به بیماران خود انگیزه داده و آنها را تشویق کنیم." شنیدن صدای اتومبیل در حال نزدیک شدن یا سایر علائم هشدار دهنده اغلب اولین صدایی است که می‌شنوند و آغاز موفقیت آنها است. درک گفتار با استفده از تکنولوژی کاشت حلزون به آهستگی انجام می‌شود، حتی گاهی اوقات به قدری آرام است که قابل توجه نیست.
Bahran هنوز خیلی کوچک است و نمی‌تواند برداشت‌های شنوایی خود را به صورت شفاهی بیان کند. Sabrina Ackerl، گفتاردرمانگر وی، به والدینش توصیه میکند که پیشرفت او را با دقت مشاهده کنند: "او در یک گروه و در سر و صدا چگونه عمل می کند؟ آیا وقتی نام او را صدا می‌کنند، او واکنشی می‌دهد؟ آیا او به جهتی که صدا می آید نگاه میکند؟" اولین تغییرات رفتاری احتمالاً در خانه مشاهده خواهد شد. اکنون کودک نوپا وقت زیادی برای رشد کامل توانایی‌های شنوایی خود دارد.
سلامت شنوایی
در اتریش شنوایی هر نوزاد تازه متولد شده باید در ماه اول زندگی وی بررسی شود. هر کودکی که با کم شنوایی، در یک گوش یا هر دو گوش متولد می‌شود، باید در اسرع وقت درمان شود. تمام مراحل تشخیصی در حالت ایده آل باید در سن شش ماهگی به پایان برسد. پس از آن باید دستگاه شنوایی در اختیار کودک قرار گیرد.
کودکان متولد شده با شنوایی عادی نیز ممکن است دچار مشکلات شنوایی شوند. Sabrina Ackerl، متخصص گفتار درمانی در بیمارستان دانشگاه کپلر در شهر لینز بیان میکند که : "در اتریش شمالی گفتاردرمان معمولاً به مهد کودک ها می‌روند تا ارزیابی رشد گفتار و توانایی شنوایی کودکان چهار و پنج ساله سنجیده شود." اگر شنوایی کودک خارج از محدوده مجاز باشد، Ackerl توصیه میکند که به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کند. برخی از کودکان نیز تنها در آخرین سال مهد کودک و در سن پنج یا شش سالگی می توانند آزمایش شوند.
البته انجام تست شنوایی اجباری در سن پنج سالگی نیز بسیار خوب است، زیرا همه کودکان لزوما به مهد کودک نمی‌روند. "بدین ترتیب ما می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که هیچ کودکی نادیده گرفته نخواهد شد." کشورهای دیگری نیز در حال گسترش ارزیابی دوم شنوایی کودکان قبل از شروع مدرسه هستند. جمهوری چک یکی از آنهاست.
پیگیری وضعیت بهداشت و درمان در افراد بزرگسال نیز به عهده خودشان است. با توجه به پیامدهای کم‌شنوایی در افراد مسن، کارشناسان بین المللی خواستار بررسی شنوایی به عنوان بخشی از ارزیابی‌های منظم سلامتی هستند.
[1] نام فرد به دلیل رعایت حریم خصوصی تغییر کرده است.
